تیم ملی بسکتبال؛ گذشته، حال و آینده / داستان یک صعود

سایت خانه بسکتبال ایران؛

چند روز پس از راهیابی تیم ملی بسکتبال به جام جهانی ۲۰۲۳، سعید ارمغانی سرمربی این تیم در مورد عملکرد تیم ملی ابراز خوشحالی کرد. این در حالی است که صعود تیم ملی وابستگی شدید به متغیرهایی مثل باخت قزاقستان به سایر رقبا و غیبت استرالیا در بازی مقابل ایران آن هم در تهران داشت. ایران بدون بازی مقابل استرالیا صاحب دو امتیاز شد و راه صعود خود را هموارتر دید.

ارمغانی به شرایط خاص اشاره می‌کند اما می‌گوید «مهم این است که راهی جام جهانی شدیم». او این صعود را فرصت خوبی برای جوانگرایی در تیم ملی برشمرد.

او در مورد قراردادش هم گفت: «قراردادم به این شکل بوده که اگر تیم به جام جهانی برود، قراردادم تا پایان جام جهانی تمدید می‌شود، اما به داوری، رئیس فدراسیون گفتم تصمیم با فدراسیون است».

ارمغانی بر خلاف نظر منتقدان معتقد است تیم ملی پیشرفت داشت.

پسرفت داشتیم

محمدمهدی ایزدپناه پیشکسوت بسکتبال، عملکرد تیم ملی در پنجره پایانی مقابل ژاپن و چین را دلسردکننده خواند. او روند کلی تیم ملی را هم ناامیدانه توصیف کرد: «باید قبول کرد در بسکتبال آسیا، عقب افتاده‌ایم».

تیم ایران به جام جهانی صعود کرد اما به عنوان تیم هشتم و آخر آسیا. در حالی که تیم ملی استرالیا با انصرافش از بازی با تیم ملی در ایران، یک پیروزی به تیم ملی تقدیم کرد. همین نکات سبب شد تا راهیابی تیم ملی به جام جهانی بازتاب درخوری نداشته باشد.

کاپیتان پیشین تیم ملی بسکتبال نیاز به خانه‌تکانی در همه زمینه‌های بسکتبال را به عنوان یک اصل برشمرد و از ژاپن به عنوان الگوی پیشرفت بسکتبال آسیا نام برد.
نداشتن امکانات از دیگر دلایل پسرفت بسکتبال ایران است که ایزدپناه به آن اشاره دارد: «سالن آزادی ۵۰ سال پیش ساخته شده است. ما روز به روز در حال پسرفت هستیم».

تحمل داشته باشیم

مصطفی هاشمی  سرمربی سابق تیم ملی بسکتبال که پیش از ارمغانی به دلیل آنچه برای تقویت تیم ملی گفته شده بود و از سمتش کنار گذاشته شد، در دوران کوتاه هدایت تیم ملی ۳ برد و یک باخت داشت.
هاشمی هم دلیل اصلی صعود تیم ارمغانی را استرالیا برشمرد. «اگر استرالیا می‌آمد شانس صعود نداشتیم».

هاشمی در جایگاه کسی که عاشق بسکتبال است به نقد تیم ملی می‌پردازد نه به عنوان کسی که پیش از ارمغانی سرمربی تیم ملی بود.
مصطفی هاشمی عملکرد یک ساله‌ را درخور بسکتبال نمی‌داند و در مورد جوانگرایی می‌گوید: «تیم ملی جای پیر و جوان نیست بلکه جای بهترین‌هاست. جوان خودش حقش را می‌گیرد و به او هدیه نمی‌کنند. عملکرد سرمربی نشان می‌دهد تصمیماتی که در مورد ترکیب تیم گرفته درست است یا غلط و بیشتر از این نیست».

راهکار هاشمی چیست؟ او ادامه داد: « اگر تغییر رویه بدهند و از افراد با تجربه و کسانی که امتحان پس دادند مشورت بگیرند شاید بتوانند آب از جوی رفته را برگردانند؛ غیر از این باشد اصلا آینده خوبی برای بسکتبال نمی‌بینم. این نظر فنی من است. تغییراتی که در همه رده‌های سنی ملی صورت گرفت بسیار عجولانه بود؛ ما باید تحمل می‌کردیم تا تصمیمات بهتر در یک زمان مناسب‌تر اتخاذ کنیم».

واقعیت این است بسکتبال دوران سختی را آغاز کرده است. لازم است از  وجود همه افراد شایسته بسکتبال چه مخالف و چه موافق استفاده کنیم و برخورد حذفی نداشته باشیم. بازیکنان بسکتبال ایران توانمندی‌های ویژه‌ای در سطح آسیا دارند. هم به لحاظ جثه و قامت و هم هوش و فهم بسکتبال.  بنابراین باید از تمام ظرفیت‌ها استفاده کنیم و تحمل شنیدن همه نظرها برای پیشرفت را داشته باشیم در غیر این صورت راه به جایی نخواهیم برد.

نوشته تیم ملی بسکتبال؛ گذشته، حال و آینده / داستان یک صعود * خانه بسکتبال ایران پایگاه تخصصی بسکتبال *