ورزشی

بازی برد – برد با سرگرمی جوانگرایی

هاکان دمیر، سرمربی بدون کارنامه‌ی تیم ملی بسکتبال است. کل نمرات کارنامه‌اش مربیگری در تیم‌ ته جدولی رومانی که بسکتبالی ندارد یا ترکیه بدون دستاورد است اما با وجود این وقتی وارد بسکتبال ایران شد بدون ذهنیت قبلی و ساختاری که او پیش از این در آن قرار داشت، از او کارهایی را به غیر از یک مربیِ درجه‌ی چندمی با تصمیمات عجیب و غریب انتطار داشتم.

خودِ دمیر در این مدت ادعایی نداشت که مربی صاحب سبک یا کارنامه‌دار در بسکتبال ترکیه (اروپا) است اما از آنجایی که ما عادت داریم برای تأیید یا به کرسی نشاندن حرف‌های‌مان، یکسری القاب و عناوین برای افراد بسازیم، خیلی زود از پستوی صفحات مجازی برای هاکان، القابی چون مربی دفاعی و فلسفه‌ی مربی اروپایی و … از این داستان‌ها سر هم کردیم.

بحث کی بازیکن دفاعی است و کی حمله‌ای‌ست ندارم چون این جنگولک بازی‌ها از یک زمانی مُد شد که مثل دیگر ظواهر بسکتبال، تر و تمیز و مردم‌فریب است اما چاره‌اش فقط نادیده گرفتن و حرف نزدن در مورد آنهاست.

مربیان اروپایی!!

هاکان دمیر در چه رده‌ای از مربیان اروپایی جای می‌گیرد؟

مربی دفاعی!!

چند بازی از تیم‌های هاکان دمیر را دیدیم که ارزیابی‌مان این است او مربی دفاعی است؟

اصلاً جدا کردن مربیان دفاعی – حمله‌ای یعنی چه؟

من به استناد دو بازی با لبنان که ۱۱ امتیاز برتری را در ۴ دقیفه از دست دادیم و باختیم نمی‌دانم نقش مربی دفاعی (بنا به گفته‌ی دیگران)، در مورد هاکان چیست.

خارج از این بحث‌ها نظر هاکان دمیر درباره‌ی «تغییر نسل» و «جوانگرایی» در تیم ملی برای من جالب است. این حقیقت دارد که مربیان خارجی به مرور تحت تأثیر حرف‌های داخلی‌ها رویه‌ای را در پیش می‌گیرند که صحبت‌های تخیلی از آن برمی‌خیزد.

وظیفه‌ی سرمربی تیم ملی، بازیکن سازی نیست. سرمربی تیم ملی در یک پروژه کار می‌کند اما تغییر نسل یک پروسه‌ است. همین الان فهرست ۱۵ نفر تیم ملی را کنار حرف‌های هاکان دمیر بگذارید. کدام نسل‌سازی؟ کدام جوانگرایی؟

اصلاً در سال جام جهانی و منتهی به سال المپیک، جوانگرایی چیست؟

هاکان دمیر با انتخاب تیم ملی، خواه ناخواه در بازی برد – برد است. او تیم ملی بسکتبال را به جام جهانی نبرد. به قول فوتبالی‌ها در مورد کی‌روش، ما هم هاکان را به جام جهانی می‌فرستیم.

جلوی اسپانیا و برزیل معلوم است چکاره‌ایم اما هاکان یکسری سرگرمی برای‌مان می‌سازد. ما هم که عشقِ سرگرمی. با القاب مربی دفاعی و فلسفه مربی اروپایی، می‌رویم تا اسباب سرگرمی‌های هاکان برای بسکتبال ایران باشیم.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا